Blog Krijn Stufkens: een hele nieuwe wereld

Vooraf aan de stageweek kon ik niet goed een beeld schetsen hoe het zou zijn. In een bedrijf werken was een hele nieuwe wereld voor mij. Ik had al wel met mijn stagebegeleider (Onno Dwars) de planning globaal bekeken, maar toch wist ik niet hoe het allemaal zou verlopen.

Maandagmorgen komen Onno en ik aan op kantoor. We haastten ons naar het overleg met de corporatie, want we zijn een paar minuten te laat. Gelukkig wordt het niet als een schande gezien.

In één keer zit ik in twee overleggen op mijn eerste dag. Ik probeer er iets van te begrijpen, maar er komen allemaal energie-termen voorbij waar ik nog nooit van heb gehoord.

Later op de dag houd ik drie interviews met werknemers. Mijn doel is om te achterhalen of de werknemers thuis ook met duurzaamheid bezig zijn, omdat de ontwikkelaar vooroploopt op andere ontwikkelaars van vastgoed op het gebied van duurzaamheid. Hieruit krijg ik wisselende antwoorden.

• ‘Ben je thuis ook bezig met duurzaamheid?’
• ‘Ja, thuis heb ik zonnepanelen, een warmtepomp en we gebruiken geen gas.’
• ‘Ja, ik doe aan het scheiden van afval en ik heb veel groen in mijn tuin.’
• ‘Nee, want de energie die wij nu opwekken met hernieuwbare energiebronnen is niet genoeg om alle Nederlanders mee te voorzien. Wij zijn met verkeerde dingen bezig op het gebied van duurzaamheid in Nederland.’

Dit laatste antwoord verbaast mij enigszins, vanwege de duurzame manier van ontwikkelen van vastgoed die het bedrijf gebruikt.

Ik krijg leerzame en positieve antwoorden op de vragen die ik stel en vind het leuk dat zij de tijd nemen om zich te laten interviewen door mij.

Aan het eind van de werkdag vraag ik aan Onno of hij alle overleggen leuk vindt. Hij lacht erbij en zegt ja. Ik zou niet in alle overleggen mijn volledige aandacht erbij kunnen houden, maar waarschijnlijk is hij daar op getraind.

Nadat ik thuis ben afgezet probeer ik te bedenken wat mij opgevallen is de eerste dag. Eén van de dingen hiervan is de achter de computer vastgeplakte werknemers. Sommige mensen zitten lange tijd achter de computer en blijven maar staren naar het scherm. Wat doen zij de hele tijd en hoe houden ze dat vol? Ook is het contact tussen de werknemers mij opgevallen. Ze zijn heel vriendelijk naar elkaar en er worden veel grappen onderling gemaakt.

Het leuke aan het bedrijf lijkt mij dat de ontwikkelaars niet altijd op kantoor hoeven te zijn, maar de vrijheid hebben om naar afspraken te gaan en projecten te bekijken. De lunchpauze vind ik een leuk ritueel. Iedereen gaat lunchen in het restaurant, iedereen ontspant even en denkt op dat moment niet aan zijn/haar verplichtingen.

De volgende dag later zit ik met allemaal architecten aan tafel. Het overleg gaat over het project waar ik me die ochtend in heb verdiept. Dat is fijn want nu snap ik waar het over gaat in het overleg en hoe het realiseren van een plan voor een project in zijn werk gaat. De drang om de tender te winnen is groot in het bedrijf, maar wat als ze verliezen dan is alles voor niks geweest. Dat lijkt mij geen fijne ervaring, maar meestal wint zo’n goede ontwikkelaar van vastgoed wel. Langzamerhand begin ik te begrijpen wat hier allemaal wordt uitgevoerd. Het is eigenlijk meer regelen dan uitvoeren.

Ik ben dankbaar dat ik deze week stage heb mogen lopen bij Ballast Nedam Development. Het was een heel leerzame week voor mij en ik ben terecht gekomen in een hele nieuwe, erg positieve, wereld.

Groeten,

Krijn